W dniu 14 listopada 2024 roku odeszła od nas do wieczności Pani Dorota Wójcik, nauczyciel – logopeda Przedszkola Miejskiego „Nadbużańskie Skrzaty” oraz Szkoły Podstawowej nr 1 im. Św. Królowej Jadwigi w Terespolu.
Pani Dorota urodziła się 19.03.1983r. w Białej Podlaskiej. Po ukończeniu Szkoły Podstawowej w Terespolu, podjęła dalszą naukę w Liceum Ogólnokształcącym im. E. Plater w Białej Podlaskiej, które ukończyła w 2007 roku. Następnie rozpoczęła studia wyższe – kierunek Filologia Polska na UMCS w Lublinie. Studia Podyplomowe z logopedii w 2010r. również ukończyła na tej samej uczelni. Później podjęła naukę na studiach podyplomowych o kierunku Edukacja Przedszkolna i Wczesnoszkolna z Pedagogiką, a w roku 2019 ukończyła surdopedagogikę na Studiach Podyplomowych – kierunek Pedagogika Specjalna. Jej pierwszą pracą było zatrudnienie w Polskim Stowarzyszeniu na rzecz upośledzonych jako logopeda. W latach 2013 – 2015 pracowała w Niepublicznym Przedszkolu „FIKU – MIKU” w Białej Podlaskiej. Pracę w Terespolu podjęła w 2012 r. w Przedszkolu Miejskim oraz ZSP nr 1 jako nauczyciel logopeda, z którą związana była do końca swojego życia. Za nienaganną pracę była wielokrotnie nagradzana przez Dyrektora Szkoły w 2017r. w 2021r. i 2022 roku. Jako koleżanka z pracy, była osobą bardzo szanowaną i życzliwą. Budziła zaufanie wśród ludzi. Skromna, delikatna i uśmiechnięta. Miała bardzo delikatny „anielski głos”. Jej odejście było bardzo bolesne, zarówno w rodzinie, jak i w pracy. Wszyscy bardzo ją kochali. Była aniołem na ziemi. Wieść o jej śmierci pogrążyła w smutku całą społeczność szkolną i środowisko, w którym mieszkała. Ceremonia pogrzebowa odbyła się w sobotę 16 listopada br. Mszy Świętej przewodniczył ks. Paweł Paszkiewicz, który wygłosił okolicznościowe kazanie z racji pogrzebu. Słowo pożegnalne, jakie skierował do wszystkich żałobników było bardzo poruszające. Na wstępie przekazał wyrazy głębokiego współczucia dla bliskich zmarłej. Otoczona modlitwą za życia, a szczególnie w chorobie i cierpieniu, odeszła do Pana. Ksiądz zapewnił bliskich o wsparciu duchownym i modlitwie za śp. Dorotę. W swoim kazaniu ks. Paweł odniósł się do nauczycieli różnych przedmiotów, aby mu pomogli zrozumieć tak wczesne odejście do Pana, odwołując się do polonistów, matematyków, fizyków, chemików, biologów i nauczycieli wychowania fizycznego. Po czym dodał: zaczynam powoli rozumieć, że „wcześnie osiągnąwszy doskonałość, przeżył czasów wiele”/Stary Testament-Księga Mądrości/. Dusza Dorotki spodobała się Bogu, dlatego pośpiesznie powołał ją do siebie. /Stary Testament/. Ona zdała już egzamin z życia tu na ziemi, a teraz cieszy się w Bogu. W kazaniu ks. Paweł użył środka stylistycznego przedstawiając list pożegnalny „córki do matki” i „żony do męża”. Fragmenty tych listów były bardzo wzruszające, oddały w pełni uczucia smutku i pustki po stracie bliskiej osoby. Dobry Bóg, jak powiedział ks. Paweł ma inne plany, inaczej wymierza czas, a my ludzie swój plan, mamy stale uzgadniać z Bogiem. To są trudne momenty dla nas, kiedy modlitwa „Ojcze nasz” wydaje się być najtrudniejszą modlitwą  do wypowiedzenia. „Bądź wola Twoja” – to najtrudniejsze słowa tej modlitwy, a jednocześnie najwłaściwsze i najpiękniejsze. O naszej Dorotce – mówił ks. Paweł – możemy wiele powiedzieć, jak dobrym, wspaniałym była człowiekiem. Niestrudzenie przyjmowała w swoim gabinecie starszych i młodszych uczniów, służąc im pomocą. Była niezwykle ciepłą i pogodną osobą o barwie głosu, który uspokajał. Pani Dorota wg swoich kwalifikacji pomagała uczniom mówić poprawnie. Wymowa i dobre słowo jest bardzo ważne. Ale jest taki język, który uczy Miłości, Dobra, Prawdy i Piękna. To język ANIOŁÓW. „Anielski orszak” to najpiękniejsza pieśń liturgiczna, a jej słowa i muzyka, będzie wołaniem do mieszkańców nieba, aby zaprowadzili naszego „Aniołka” Dorotkę przed oblicze Boga Najwyższego. Na zakończenie ks. Paweł zwrócił się do nas wiernych, abyśmy już teraz, za życia nie zapomnieli zostawić swojego testamentu, duchowego testamentu pamiętając o podziękowaniach i przeprosinach. Ważne jest, aby mieć porządek w swym sercu za życia i po śmierci. Mamy nadzieję, że w tym roku kalendarzowym to Dorotka zamyka listę obecności po tamtej stronie.
             Ksiądz Paweł włożył bardzo wiele serca w przygotowanie kazania, które wygłosił, aby pokrzepić najbliższą rodzinę i nas wszystkich, przeżywających odejście Pani Doroty.
             Zmarła spoczęła na cmentarzu parafialnym w Terespolu. Pożegnanie miało bardzo uroczysty charakter. Pan Dyrektor ZSP nr 1 w Terespolu, mgr inż. Michał Świerzbiński wraz ze sztandarem szkoły, osobiście reprezentował naszą społeczność.
                                                                                                            Anna Tomczuk