Królowa Jadwiga była Węgierką. Pochodziła z Królestwa Węgierskiego. Jej ojcem był Ludwik Węgierski zwany Wielkim bo był to mądry władca. W żyłach jej płynęła też polska krew. Jej babką była Elżbieta Łokietkówna a pradziadem wybitny władca Francji Ludwik IX Święty z rodu Kapetyngów.
Po śmierci ojca na mocy układu w Koszycach została w 1384 roku królem Polski. Miała wtedy niespełna 12 lat.
Wtedy była już zaręczona z młodym Habsburgiem, może go nawet kochała, ale wtedy w średniowieczu królowie nie decydowali kogo chcą poślubić?!
W tamtym czasie ogromnym zagrożeniem dla Polski i sąsiadującej z nią Litwy był Zakon Krzyżacki.
Aby wzmocnić oba państwa posłowie litewscy przyjechali z propozycją zaślubienia Jadwigi przez księcia Jagiełłę.
Jadwiga była dziewczyną mądrą, wykształconą, znała sześć języków, dobrze wychowana, pobożna. Była młoda, miała dopiero 14 lat.
Jagiełło był stary jak na ten okres, już miał 35 lat, nieokrzesany, barbarzyńca, śmierdział skórami niedźwiedzimi…
Mimo tego poświęciła się dla dobra obu krajów i wyszła za mąż za Jagiełłę którego najpierw trzeba było ochrzcić i dać mu nowe imię- Władysław. Było to w 1386 roku.
Ta decyzja zaważyła na całym dalszym Jej życiu. Jadwiga przestrzegała zasad wiary, wiele czasu spędzając na modlitwie. „Ubogim, wdowom, przybyszom i pielgrzymom - pisze Jan Długosz – i wszelkim ludziom nieszczęśliwym i potrzebującym okazywała wspaniałomyślność, wielką rozrzutność, hojność. Nie można w niej było dostrzec śladu lekkomyślności, śladu gniewu i pychy, śladu zawiści.” Fundowała wiele nowych kościołów. Opiekowała się szpitalami. W 1397 roku uzyskała zgodę papieża na utworzenie fakultetu teologii na Akademii Krakowskiej, którą również odnowiła i unowocześniła.
Jadwiga jeszcze za życia uważana była za wzór cnót i pobożności. Słynęła z wielkiej dobroci, szczodrości i mądrości, pomagała ludziom biednym i chorym oraz
wspierała ubogich studentów. Właśnie jej zawdzięczamy dzieło odnowienia Akademii Krakowskiej, na rzecz której przekazała insygnia koronacyjne (korona, berło, jabłko) oraz klejnoty.
22 czerwca 1399 roku urodziła córkę Elżbietę Bonifację, która zmarła 13 lipca 1399 roku. Sama Jadwiga zmarła cztery dni później (17 lipca) na gorączkę połogową. Dziś z tą wiedzą medycyny bez problemu by Ją uratowano.
Już za życia otaczano ją czcią, po śmierci stała się jeszcze bardziej uwielbianą, podjęto próby kanonizowania, ale błogosławioną Kościoła katolickiego została dopiero w 1979 roku, a w 1999 roku papież Jan Paweł II ogłosił Jadwigę świętą Kościoła katolickiego. Za swoje zasługi dla kościoła katolickiego dostała najwyższe odznaczenie papieskie Złotą Różę.
Myślę ze Królowa Jadwiga ze względu na swoje życie i cechy charakteru jest wspaniałym wzorem dla dzieci, młodzieży oraz całej społeczności dorosłej naszej szkoły! Jest idealna patronką Zespołu Szkół Publicznych nr 1 w Terespolu!
Marek Ferens