Aktualności

Jesienny, weekendowy wypad kadry ZSP na Roztocze zaliczyć należy do bardzo udanych. Zwiedziliśmy wiele pięknych miejsc, w tym Zamość- nazywany Padwą północy a ciekawe opowieści przewodnika pozwoliły odkryć na nowo bogatą historię tego miasta. Kolejny dzień wycieczki to Krasnobród, Kapliczka Na Wodzie- miejsce kultu religijnego i spacer Doliną św. Rocha w pięknej jesiennej scenerii, był wielką przyjemnością. Zwierzyniec- Zabytkowy układ wodno- pałacowy, Susiec i Szumy- urokliwe kaskady, utworzone naturalnie na Tanwi, uznane za jeden z 7 cudów Polskiej Natury. Niepowtarzalne walory przyrodnicze zwiedzanych miejsc Roztoczańskiego Parku Narodowego, czyste powietrze, cisza i urocze kolory polskiej jesieni pozwoliły zrelaksować się i z nowymi siłami powrócić wszystkim do pracy.

21.10.2016r. odbyło się ślubowanie w klasie Ia. Była to skromna uroczystość ponieważ 9 uczniów rozpoczęło naukę w klasie I po raz pierwszy. Uczniowie zaprezentowali krótką część artystyczną, następnie złożyli uroczyste ślubowanie, a potem pan dyrektor Zenon Iwanowski pasował każdego ucznia na pierwszaka.

Był  jesienny czwartek. Nauczyciele jak zwykle wykonywali swoje obowiązki. Dzień mijał. Przerwa goniła przerwę, a lekcja lekcję. Wydawałoby  się, że to normalny czwartek, ale tego dnia nie było tak konwencjonalnie. Był to bowiem 13 października. W naszej szkole nauczyciele i pracownicy administracji obchodzili swoje święto.
Uczniowie nie zapomnieli o swoich pedagogach.  Obdarowywali ich kwiatami, składali życzenia.          
Samorząd uczniowski także przygotował miłą niespodziankę. Były to symboliczne jabłka z mottem "Zacną rzeczą jest uczyć, lecz jeszcze zacniejszą- nauczać."
Aby uczcić Dzień Edukacji Narodowej, uczniowie (przygotowani przez panią Barbarę Badalską) zaprezentowali scenkę, która z pewnością wywołała u każdego uśmiech. Uczniowie z humorem ukazali przeciętny dzień z życia szkoły. Doskonale zagrali nauczycieli i zaprezentowali samych siebie. Na koniec uroczyście podziękowali wszystkim, którzy  obchodzili swoje święto. Występ wzbogaciły wzruszające piosenki, wykonane przez chór Corda Vox pod batutą pana Tomasza Jezuita. O piękną dekorację zadbała pani Edyta Drobysz.
Tak więc ten zwykły czwartek okazał się naprawdę pięknym dniem.

W tradycję naszej szkoły wpisują się BONIFACJE – otrzęsiny gimnazjalnych pierwszaków. Rzecz dzieje się każdego roku w październiku, w tym roku stało się to 11 października. W czasie zabawy obowiązywał dobry humor i pomysłowość.
Aby dostąpić zaszczytu dołączenia do starszej braci uczniowskiej, najmłodsi gimnazjaliści przeszli trudny egzamin, m.in. przygotowali stylizację swojej klasy, zredagowali tekst prezentujący klasę oraz przystąpili do konkurencji sprawnościowych i testów z wiedzy ogólnej. Uroczystą chwilą było „przewrotne ślubowanie” uczniów oraz, uwaga! ich wychowawców (a tak swoją drogą, ciekawe czy Panie dotrzymają przysięgi?). Pierwszaki dzielnie walczyli o dobrą pozycję w szkole i udowodnili, że na nią zasługują. Gratulujemy i witamy pośród nas. Powodzenia !!!!
 

E.B

Dzień 7 października 2016 roku rozpoczął się bardzo wcześnie dla gimnazjalistów klas drugich i ich wychowawców (p.Ewy B. i p.Bogumiły T.) Już o 6.00 rano wyjechaliśmy do Warszawy, gdzie na powitanie zamknięto uczniów w tajemniczych pokojach (escape room) z których wydostali się wspólnymi siłami, rozwiązując wiele zagadek. Musieli uciec na czas z zaczarowanego lasu, uratować świat przed geniuszem zła  i naprawić statek kosmiczny zanim będzie za późno.
Rozgrzewka intelektualna była konieczna przed wejściem do nowoczesnego Centrum Kopernika. Tutaj każdy mógł poczuć się jak badacz i odkrywca korzystając z eksponatów w tematycznych galeriach oraz interaktywnych form prezentacji. W końcu przyszedł czas na „wyczerpujące bieganie” po Złotych Tarasach, a następnie dwugodzinny spektakl w Teatrze Buffo. Mieliśmy przyjemność oglądać musical „Piotruś Pan” opowiadający o psotnym chłopcu, który nie chce dorosnąć (powszechnie określany jako syndrom Piotrusia Pana). Przedstawienie jest pełne niespodzianek, są momenty grozy, jest dreszcz emocji oraz chwile głębokich wzruszeń i refleksji – wszystko co może zaciekawić i poruszyć widza w każdym wieku. Język jest delikatny, pełen pięknych metafor i inteligentnego humoru. Ekspresyjna forma przedstawienia jest nośnikiem pozytywnej energii, która towarzyszyła nam w drodze powrotnej do Terespola.
 

E.B.